Αγρίνιο: Δήμαρχοι και Δημαρχίες 1833 – 2007

Posted onAuthorGitsa


Αγρίνιο: Δήμαρχοι και Δημαρχίες 1833 – 2007
των Μεταξούλας Μανικάρου και Χρυσούλας Σπυρέλη

 

 

Η ιστορία του Αγρινίου μέσα από τη ζωή και το έργο των Δημάρχων της…
 

Οι αλλαγές στον κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό ιστό της πόλης και τα σημαντικότερα πολιτικά γεγονότα μιας πορείας σχεδόν δύο αιώνων, έτσι όπως καταγράφονται μέσα από πλούσιο αρχειακό υλικό. 
Οι εκδόσεις “ΤΟ ΔΟΝΤΙ”, σε συνεργασία με το Δήμο Αγρινίου, ξαναδιαβάζουν τα πεπραγμένα της τοπικής αυτοδιοίκησης στο Αγρίνιο, έναν από τους ιστορικότερους ελληνικούς Δήμους… 
Πρόκειται για μία άρτια αισθητικά έκδοση που αποτελεί ένα συνολικό αφιέρωμα στα 170 χρόνια από τότε που ανέλαβε καθήκοντα ο πρώτος Δήμαρχος Αγρινίου, μέσα από βιογραφικά, φωτογραφίες, ανέκδοτα στοιχεία για όσους κατείχαν το συγκεκριμένο αξίωμα, αλλά και σύνδεση των δημαρχιακών θητειών με τα σημαντικότερα γεγονότα της ιστορίας του Αγρινίου. 
Εκλογικά αποτελέσματα, στατιστικά στοιχεία, δημαρχιακές ιδιαιτερότητες και ιστορικές αναφορές με ξεχωριστή σημασία, εμπλουτίζουν το αποτέλεσμα της πολυετούς έρευνας που προηγήθηκε. 
Εκτός από το κείμενο των Μεταξούλας Μανικάρου και Χρυσούλας Σπυρέλη, στο βιβλίο περιλαμβάνονται επίσης πρόλογοι του Δημάρχου Αγρινίου Παύλου Μοσχολιού και του συλλέκτη Χ. Δημάδη, κείμενο της επ. καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Δ. Μονιούδη – Γαβαλά και επίμετρο του Δ. Καφρίτσα. 


 Διαβάσαμε εκτός των άλλων οτι:



-Ο δήμαρχος Αγρινίου Κωνσταντίνος Τρυγώνης (1840-1846) ήταν παππούς του Ιωάννη Μεταξά από τη πλευρά της μητέρας του.

-Ο δήμαρχος Γρηγόρης Στάικος (1876-1879) έβαζε φόρο “επί των ωνίων” για να φτιάξει δημαρχείο(!).
-Επί Δημαρχίας Μιχαήλ Μπέλλου (1879-1885) αρχίζει να υπάρχει στοιχειώδης δημόσιος φωτισμός στη πόλη ( πεντάφωτη λυχνία με λάμπες πετρελαίου πάνω σε στύλο)
-Δεινά και φοβερά συνέβησαν επί Δημαρχίας Σπύρου Σπυρόπουλου-Καρακίτσου (1887-1890) καθώς από ευλογιά και ιλαρά πέθαιναν 25-30 άνθρωποι την ημέρα. 
Σε αυτά προστίθεται ο καταστροφικός σεισμός του 1889 που άφησε μόνο 20 σπίτια όρθια.
– Δύο Μαθητές δολοφόνησαν τον καθηγητή τους (!) Δημήτρη Αγγελίδη επειδή τους έπιασε να παίζουν χαρτιά και να καπνίζουν ( Δημαρχία Γ.Μπαιμπά, 1899-1907).
  Σχετική ανάρτηση με το συμβάν  
http://agriniomemories.blogspot.com/2010/12/1906.html


– Δεκέμβρης 1916: Γέμισε πέτρες η συμβολή Παπαστράτου & Μπότσαρη από τα αναθέματα των αντιβενιζελικών προς τον Ε΅. Βενιζέλο.
-1928: Ξεκινάνε οι ανασκαφές για το αρχαίο Αγρίνιο, το οποίο εντοπίσαν στη περιοχή της Νεάπολης ( Δημαρχία Ανδρέα Παναγοπούλου 1925-1934)
 – Επί Δημητρίου Βότση (1934-1942) ψήφισαν για πρώτη φορά γυναίκες στις δημοτικές εκλογές..αλλά όχι όλες! Μόνο οι εγγράμματες σύνολο..50.
-Ο πρώτος μεταπολεμικός Δήμαρχος Θανάσης Κακογιάννης εκδιώχθηκε με την βία των όπλων από το Δημαρχιακό Μέγαρο Αγρινίου στις 31 Μαρτίου 1945 .
– Δύο νοσοκομεία υπήρχαν επί δημαρχείας Σεβαστιανού Καρβούνη, (1946-1950)τα οποία μαλιστα δεν έφταναν και ζητούσε να γίνει ένα μεγάλο σύγχρονο.
-Επί Ηλία Σαγεώργη (1952-1959) τα Χαλκούνια περνούν από την παρανομία στη..νομιμότητα με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου(!).
-Επί Γεωργίου Παπαιωάννου (1959-1964) ιδρύθηκε η Παπαστράτειος Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγρινίου και λειτούργησε επί Τάσσου Παναγόπουλου (1964-1967), τον οποίο έδιωξε η δικτατορία του 1967.
– Επί Ματθαίου Βεργώνη (1967-1974) καλύφθηκαν οι χείμμαροι που “διέσχιζον την πόλιν του Αγρινίου”
– Ο Στέλιος Τσιτσιμελής (1975-1986) προπηλακίστηκε από αστυνομικούς, όταν πήγε να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο πεσόντων εκ μέρους της οργάνωσης αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
Visited 1 times, 1 visit(s) today