Λεβεντογέννα η περιοχή της Δυτικής Στερεάς, με πλούσια δημοκρατική παράδοση.
Το Αγρίνιο έδωσε πολλά από τα παιδιά του σ’ όλους τους αγώνες. Από τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, τον Μακεδονικό Αγώνα, τα καπνεργατικά κινήματα, την αντίσταση στα Χρόνια της Γερμανικής Κατοχής.
Μια μικρή αναφορά κι ένα μικρό φόρο τιμής, σε σχέση με την προσφορά τους, κάναμε στις τρείς αγωνίστριες, Κατίνα Χατζάρα, Ελένη Ανδρεοπούλου και Μαρία Δημάδη.
Ήταν όμως πολλές αυτές που αψήφησαν τους κινδύνους και πρόσφεραν ότι μπορούσαν στην Αντίσταση κατά την περίοδο της Κατοχής. Γιατί η Αντίσταση δεν ήταν μόνο μάχες και σαμποτάζ στα βουνά. Ούτε μόνο διαδηλώσεις και συλλαλητήρια στις πόλεις.
 Η Αγρινιώτισσα Βασιλική Ζαχείλα |
Η Αργυρώ Μουτζούρη – Παπαστεργίου, η Αγγέλω Στεργιάκη, η Μαρία Καραμπίνη – Στάικου, η Άννα Παληγιαννοπούλου – Καλλίνου, η Φωτεινή Αποστολοπούλου, η Γιούλα Αλεξά, η Βασιλική Ζαχείλα, η Νίκη Βέλλιου….
Η Αργυρώ Μουτζούρη-Παπαστεργίου, ήταν μαμή.
Ήταν οργανωμένη και συμμετείχε στην Εθνική Αλληλεγγύη. Συνελήφθη και φυλακίστηκε στις φυλακές της Αγίας Τριάδος την ίδια μέρα με την Κατίνα Χατζάρα. Λέγεται ότι μάλλον υπήρξε προδοσία από κάποια άλλη γυναίκα που συνελήφθη και δεν άντεξε τους βασανισμούς. Μετά από παρέμβαση κάποιων η Παπαστεργίου γλύτωσε το εκτελεστικό απόσπασμα την τελευταία στιγμή.
 |
| Το σπίτι της Αργυρώς Παπαστεργίου |
Ο γιός της Παπαστεργίου Ευάγγελος θυμάται:
«…εγώ ήμουν δέκα χρονών περίπου, όταν την έπιασαν. Η μητέρα μου ήταν δυνατή και άξια γυναίκα. Ήταν, πρέπει να ήταν στην Αντίσταση. Στην Αλληλεγγύη. Θυμάμαι μια φορά είχαν έρθει στο σπίτι οι Γερμανοί για να πιάσουν ένα δωμάτιο να μείνουν. Τρομάρα…Κάτι προκηρύξεις η μάνα τις είχε πάνω στο γραφείο. Κέρωσε η μάνα…να δεις σύμπτωση…ο αδελφός μου προπολεμικά ήθελε να μάθει γερμανικά κι είχε αγοράσει μια γραμματική…Την είχε πάνω στο γραφείο…Η μάνα με κινήσεις και ήχους τους έδειχνε ότι είναι μαμή και ότι εκεί θα υπάρχει φασαρία…Κοίταξαν τα δωμάτια…γύρισαν πίσω κι έκατσαν πάνω στο γραφείο. Το μάτι έπεσε πάνω στην γραμματική, ενθουσιασμός, γέλια…μας άφησαν κι έφυγαν…Κοίτα σύμπτωση…γλυτώσαμε από μία γραμματική…»
(Από το βιβλίο: «ΚΑΤΟΧΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΕΜΦΥΛΙΟΣ» της Κων/να Μπάδα και του Θανάση Σφήκα)
Η Αγγέλω Στεργιάκη ήταν αγρότισσα και ζούσε στα Νταλιανέικα, περιοχή που βρισκόταν πίσω από το Πάρκο προς την Αγία Παρασκευή. Ήταν σύνδεσμος της πόλης με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ.
Μαζί με την μεταφορά των ξύλων που κατέβαζε στο Αγρίνιο για να τα πουλήσει, μετέφερε και σημειώματα και πληροφορίες ανάμεσα στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και των οργανώσεων του ΕΑΜ στην πόλη.
Συνελήφθη και σύμφωνα με μαρτυρίες, υπέστη φρικτά βασανιστήρια από τους ταγματασφαλίτες και στην συνέχεια εκτελέστηκε από τον ίδιο τον Τολιόπουλο.
(Από το βιβλίο: «ΚΑΤΟΧΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΕΜΦΥΛΙΟΣ» της Κων/να Μπάδα και του Θανάση Σφήκα)
Η Μαρία Καραμπίνη-Στάικου ήταν σύνδεσμος και συνελήφθη από τα Τάγματα Ασφαλείας του Τολιόπουλου και εκτελέστηκε έξω από το σχολείο στο Δοκίμι.
(Από το βιβλίο: «ΚΑΤΟΧΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΕΜΦΥΛΙΟΣ» της Κων/να Μπάδα και του Θανάση Σφήκα)
Ήταν όμως κι άλλες. Κι άλλες πολλές…