Ένα βαρύτατον έγκλημα
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ 1867-1906
‘Ενα έγκλημα που έγινε το 1906 στο Αγρίνιο, συντάραξε την μικρή, ήσυχη ζωή της πόλης.
Ο Δημήτριος Αγγελίδης ήταν καθηγητής στο Γυμνάσιο Αγρινίου.
Γεννήθηκε στην Κόνισκα Παρευηνίων (Θέρμο), από φτωχούς γονείς. Σπούδασε φιλολογία και τον Αύγουστο του 1898 διορίστηκε δάσκαλος στην Μέση Εκπαίδευση.
Δίδαξε στο σχολείο της Βελίστας (Λοκρίδας), στην Γαστούνη, στην Ναύπακτο και στο Κεφαλόβρυσο.
Τον Αύγουστο του 1905 προάγεται σε καθηγητής Γυμνασίου και υπηρετεί στο Γυμνάσιο Αγρινίου.
Αρθρογραφούσε στην εφημερίδα των Αθηνών “Καιροί”.
Επίσης έγραψε και το βιβλίο “Φιλολογικά”.
Είναι το μοναδικό συγγραφικό έργο που πρόλαβε να γράψει.
Μια μέρα στον καθημερινό του περίπατο στην πόλη του Αγρινίου, συνάντησε δυο δεκαπεντάχρονους μαθητές του.
Κάπνιζαν και έπαιζαν χαρτιά, κάτι το οποίο ήταν σκανδαλώδες για την εποχή. Ο καθηγητής λέγεται ότι τους χτύπησε και τους επέπληξε για την συμπεριφορά τους.
Την άλλη μέρα μεταφέροντας το συμβάν στον Σύλλογο Καθηγητών του Γυμνασίου, οι μαθητές απεβλήθησαν για τρεις μέρες. Μετά το τριήμερο όμως οι μαθητές δεν επέστρεψαν στα μαθήματά τους.
Οι δύο μαθητές πήγαιναν τακτικά στον Ελαιώνα του Αγρινίου και εξασκούνταν στην σκοποβολή, ενώ είχαν ήδη διαδώσει στους φίλους τους ότι θα σκότωναν τον καθηγητή.
Και πράγματι το βράδυ της 5ης Μαΐου του 1906, γυρνώντας από τον περίπατό του ο καθηγητής Αγγελίδης, οι μαθητές του τον περίμεναν στην είσοδο του σπιτιού του και τον πυροβόλησαν.
Διακομίσθηκε στην κλινική Παπασπύρου, όπου άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 39 ετών.
Άφησε πίσω του πέντε ορφανά, όλα κορίτσια.
Το νέο διαδόθηκε αστραπιαία στην μικρή πόλη του Αγρινίου και συντάραξε τους πάντες.
Για το συμβάν έγινε συλλαλητήριο και μετά το τέλος του συλλαλητηρίου οι συμμετέχοντες συνέταξαν ψήφισμα προς τον Βασιλέα και την Κυβέρνηση.
“Η πόλις του Αγρινίου, κατόπιν του τραγικού κακουργήματος που έλαβεν χώρα εις την πόλιν μας, συνήλθε προ ημερών εις πάνδημον συλλαλητήριον και συνέταξε ψήφισμα, δια του οποίου ζητεί την λήψιν μέτρων προς εξασφάλισιν της ζωής και της περιουσίας του λαού”.
Από τα αρχεία του Γενικού Λυκείου Αγρινίου, διαβάζουμε:
Πρᾶξις 11η
Ἐν Ἀγρινίῳ σήμερον τῇ 8η Μαΐου 1906 συνῆλθεν ὁ σύλλογος μετά τῆς ἐφορείας εἰς ἒκτακτον συνεδρίασιν. Κατ’αὐτήν λαβών ὑπ’ὂψιν τό βαρύτατον ἒγκλημα τῶν μαθητῶν Ν.Παπαζώη καί Ταξ.Γεωργούση δολοφονησάντων τόν καθηγητήν Δ.Ἀγγελίδην ὁμοφώνως ἐπιβάλλει τοῖς μαθηταῖς τούτοις συμφώνως τῶ ἂρθρῳ 55 τοῦ Βασιλικοῦ Διατἀγματος τῆς 31 Δεκεμβρίου 1836 καί τῷ ἂρθρῳ 14 τῆς ὑπ’ἀριθμ.14956 τῆς 9ης Ὀκτωβρίου 1898 ἐγκυκλίου τήν ποινήν τοῦ ἀποκλεισμοῦ ἀπό πάντων τῶν σχολείων τοῦ κράτους.
Ο Σύλλογος Ἡ ἐφορεία
Συμπαράσταση του Συλλόγου στην οικογένεια του θύματος
Πρᾶξις 12η
Ἐν Ἀγρινίῳ σήμερον 8η Μαΐου 1906 συνῆλθεν ὁ σύλλογος εἰς συνεδρίασιν. Κατ’αὐτήν λαβών ὑπ’ὂψει ὃτι ὁ καθηγητής Δ.Ἀγγελίδης ἒπεσε θῦμα τοῦ ἑαυτοῦ καθήκοντος, οὓτω δέ ἐστερήθη τοῦ μόνου προστάτου πολυμελής οἰκογένεια ἀποτελουμένη ἐκ τεσσάρων μικρῶν θυγατέρων καί ἑτέρου ὅσον οὔπω μέλλοντος νά γεννηθῇ τέκνου καί ὃτι ἡ κατά τόν νόμον ἀπονεμηθησομένη τῇ χήρᾳ καί τοῖς ὀρφανοῖς τοῦ δολοφονηθέντος σύνταξις ἒσται ὃλως ἀνεπαρκής ἓνεκα τῆς βραχυχρονίου αὐτοῦ ὑπηρεσίας, ὁμοφώνως ἀποφασίζει νά ὑποβάλῃ τῷ Σεβ.ὑπουργείῳ τήν παράκλησιν, ὃπως εύαρεστηθῆ νά πράξῃ ὃ,τι ἢθελεν εύδοκήσει ἳνα χορηγηθῇ ἐπαρκής σύνταξις τῇ ἀπορφανισθείσῃ οἰκογενείᾳ καί οὓτω σωθῇ αὓτη ἀπό τῆς φρικτῆς δυστυχίας εἰς ἣν ἐβύθισεν αὐτήν ἡ εἰς τό καθῆκον ἀφοσίωσις τοῦ μόνου προστάτου.
Ο Διευθύνων Οἱ καθηγηταί
Η δίκη των μαθητών έγινε στην Πάτρα στις 23 Νοεμβρίου 1906.
Η απόφαση καταπέλτης ….”δεσμά διά βίου”.
Παλαιότερη ανάρτηση βελτιωμένη
Visited 13 times, 1 visit(s) today