Μυθιστοριογράφος, ποιητής, διηγηματογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος από τους πρωτοπόρους του δημοτικισμού και του σοσιαλισμού στην Ελλάδα.
Εμφανίστηκε στη νεοελληνική λογοτεχνία σε νεαρή ηλικία, το 1884, δημοσιεύοντας το ποίημά του “Έλα Ξανθή” στην εφημερίδα “Εβδομάς”.
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1868, στο σχολαρχείο του οποίου φοίτησε. ΄Ηταν το πρώτο παιδί από τα πέντε (τρία αγόρια και δυο κορίτσια) του έμπορα από το Βάλτο (Χαλκιόπουλο) Γιάννη Χατζόπουλου. Η μητέρα του, Θεοφανή Στάικου, ήταν μοναχοκόρη μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες του Αγρινίου. Οι γονείς της ζήτησαν από το γαμπρό τους να πάρουν κοντά τους και να μεγαλώσουν το πρώτο παιδί τους, τον Κώστα.
Ο Χατζόπουλος παρακολούθησε το γυμνάσιο στο Μεσολόγγι και στη συνέχεια φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επέστρεψε ως δικηγόρος στο Αγρίνιο.
Έχοντας λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα, λόγω της μεγάλης κτηματικής περιουσίας, που κληρονόμησε από τους γονείς της μητέρας του, εγκατέλειψε το επάγγελμα πολύ σύντομα και αφιερώθηκε στη λογοτεχνία.
Έτσι εγκαταστάθηκε και πάλι στην Αθήνα,όπως εξάλλου και ο αδελφός του Δημήτρης Χατζόπουλος, διηγηματογράφος και μεταφραστής (γνωστός με το ψευδώνυμο «Μποέμ»). Αναμίχθηκε ενεργά στην τότε πνευματική ζωή της Αθήνας.
Το 1897 πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός του στρατού στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο. Η εμπειρεία του από την κατάσταση του ελληνικού στρατού ήταν απογοητευτική και αυτό, μαζί με την ιδεολογική στροφή του, συνετέλεσε στην τελική απόρριψη της Μεγάλης Ιδέας, γεγονός που εξέφρασε στο διήγημά του “Αντάρτης” (1907), το οποίο αναφέρεται ακριβώς στον πόλεμο αυτό.
Αμέσως μετά την αποστράτευσή του, ίδρυσε και διηύθυνε το περιοδικό “Η Τέχνη”, που εξέδωσε από το 1897 ως το 1899.Το περιοδικό αυτό, αν και με μόλις ένα χρόνο ζωής, αποτέλεσε σταθμό για την ποιότητα της ύλης του και την ενημέρωσή του πάνω σε τρέχοντα διεθνή ζητήματα κουλτούρας.
Το 1900 ο Χατζόπουλος έφυγε για τη Γερμανία με σκοπό να μελετήσει συστηματικά τη γερμανική λογοτεχνία και φιλοσοφία και άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Δρέσδης. Έχοντας ήδη προσχωρήσει στο δημοτικισμό, ίδρυσε και στις πόλεις Μόναχο και Βερολίνο «Αδελφάτα της Δημοτικής», όπου συγκεντρώνονταν Έλληνες και Γερμανοί διανοούμενοι που ενδιαφέρονταν για το ελληνικό γλωσσικό ζήτημα.
Στο διάστημα της εκεί παραμονής του δέχτηκε την επίδραση των σοσιαλιστικών ιδεών, που τότε άρχιζαν να κυκλοφορούν στις ευρωπαϊκές πρωτοπορίες. Ίδρυσε μάλιστα στο Μόναχο τη «Σοσιαλιστική Δημοκρατική Ένωση» και μετέφρασε στη δημοτική το Κομμουνιστικό Μαvιφέστο των Μαρξ και Ένγκελς, που δημοσιεύτηκε στον Εργάτη του Βόλου.
Εξάλλου, όπως ο φίλος του πεζογράφος Κωνσταντίνος Θεοτόκης, υιοθέτησε και αυτός, για ένα σύντομο όμως διάστημα, την τότε κυριαρχούσα τάση των νατουραλιστών συγγραφέων να αποδίδουν ρεαλιστικά το περιβάλλον, τους χαρακτήρες και τις σχέσεις τους.
Με την έκρηξη του Α’ Παγκόσμιου Πόλεμου, ο Χατζόπουλος επέστρεψε (1914) στην Ελλάδα και άρχισε να δημοσιεύει τα διηγήματα και μυθιστορήματα που είχε γράψει κατά καιρούς στην Ελλάδα και τη Γερμανία.
Φανατικός υποστηρικτής στην αρχή της πολιτικής του Ελευθερίου Βενιζέλου, τον συνέδραμε σε πολλές περιπτώσεις με τις γνώσεις που είχε αποκτήσει στο εξωτερικό.
Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι κατά την εδώ παραμονή του και ως τον αιφνίδιο θάνατό του (ενώ επέστρεφε από ταξίδι του στην Ελλάδα) συνεργάστηκε, κυρίως ως κριτικός, δοκιμιογράφος και μεταφραστής, με περιοδικά όπως “Ο Διόvυσος”, “Ο Νουμάς”, η “Νέα Ζωή” , τα “Γράμματα Αλεξανδρείας” και το “Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου”, του οποίου ήταν και βασικό στέλεχος.
Ο Κ. Χατζόπουλος χρησιμοποιούσε συνήθως το φιλολογικό ψευδώνυμο Πέτρος Βασιλικός και Γληγόρης Παπαστάθης.
χειρόγραφο Κ. Χατζόπουλου
Εργογραφία
Ποίηση
Απλοί τρόποι,
Βραδινοί θρύλοι ,
Τα ελεγεία και τα ειδύλλια ,
Τα τραγούδια της ερημιάς ,
Πεζογραφία
Αγάπη στο χωριό – ηθογραφικό πεζογράφημα ,
Ανιώ και άλλα διηγήματα ,
Ο πύργος του Ακροπόταμου – Μυθιστόρημα ,
Ο Υπεράνθρωπος – Σατυρικό πεζογράφημα ,
Τάσω, Στο σκοτάδι και άλλα διηγήματα,
Φθινόπωρο – Μυθιστόρημα ,
Χειρόγραφο Κ. Χατζόπουλου
Μεταφράσεις
Η κυρά της Θάλασσας του Ίψεν,
Ηλέκτρα του Χόφμανσταλ ,
Ιφιγένεια εν Ταύροις του Γκαίτε ,
Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί του Ίψεν ,
Πέερ Γκυντ του Ίψεν ,
Τα μυστήρια του Στρίντμπεργκ ,
Το βιβλίο του μικρού αδελφού του Γκέγερσταμ ,
Φάουστ του Γκαίτε ,
Μελέτες-Αρθρα-Κείμενα
Για τον Παλαμά, τον Κρυστάλλη και τον Καμβύση.