Aνατολικά και νότια του Βραχωριού απλώνεται η ακραία συνοικία, που όλοι την ονομάζουν Ντούτσαγα. Ο παππούς μου, ο μπάρμπα-Ζάχος ο Κάππας, που έφτασε τα εκατό και μας αποχαιρέτησε όρθιος μια Μεγάλη Παρασκευή του 1961, έλεγε πως, καθώς θυμόταν από τους παλιότερους που το κουβέντιαζαν, όταν αυτός ήταν παιδί – δηλαδή εκεί γύρω στα 1880 – όλοι ήξεραν για τον Ντουτς – αγά. Αυτός ο Τούρκος Διαβάστε περισσότερα …
Ντούτσαγα…μια συνοικία του Αγρινίου, νοτιοανατολικά, στην άκρη τότε της πόλης. Σύμβολα και σημεία αναφοράς της Ντούτσαγας ήταν το Γηροκομιό, τα λιοστάσια και τα καπνοτόπια, το αυλάκι με το νερό που έτρεχε όλη τη χρονιά ανάμεσα από τα σπίτια και ο μύλος του Ραμόπουλου, κάτω από το ταμπακαριό του Σκεπαρνιά. Ύστερα τα πλατάνια με το Γ’ Δημοτικό Σχολείο, τα ταμπακαριά του Αλεξόπουλου και ιδιαίτερα οι Διαβάστε περισσότερα …
ανάμεσα σε Αρμένηδες, Εβραίους και Γύφτους. του Θανάση Παλιούρα Αυτοβιογραφικός λόγος και μυθοπλασία Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί εισήγηση της κ. Μεταξούλας Μανικάρου στην παρουσίαση του βιβλίου του Θ.Παλιούρα, «Γεννήθηκα στην Ντούτσαγα ανάμεσα σε Αρμένηδες, Εβραίους και Γύφτους» Στο βιβλίο «Γεννήθηκα στην Ντούτσαγα ανάμεσα σε Αρμένηδες, Εβραίους και Γύφτους» δεν θα βρούμε τον πανεπιστημιακό δάσκαλο, Θανάση Παλιούρα, ο οποίος, μισό αιώνα ζωής, περιδιαβαίνει τα Διαβάστε περισσότερα …
