Θυμάμαι…..1960

Θυμάμαι…Απόκριες και Καθαρά Δευτέρα 1960

Η τελευταία Κυριακή των Απόκρεω ήταν πάντα απλή και χαρούμενη.

Μέρες πριν αγοράζαμε, από τα πρόχειρα στημένα μαγαζάκια στην Επάνω Πλατεία, μάσκες, καπέλα, χαρτοπόλεμο, σερπαντίνες….

Το απόγευμα της Κυριακής μεταμφιεζόμασταν  στα σπίτια μας με πολλή φαντασία και πολλές φορές με επιτυχία. Κοστούμια και στολές δεν υπήρχαν, ούτε να αγοράσουμε ούτε να ενοικιάσουμε. Που και που βλέπαμε καμμιά Μαρκησία, κανέναν Αρλεκίνο ή Σαρλώ και τους θαυμάζαμε. 

Παρέα, μικροί και μεγάλοι, μασκαρεμένοι βγαίναμε στους δρόμους, κάναμε αστεία πειράζαμε τους άλλους μασκαράδες πουυ συναντούσαμε και μετά πηγαίναμε επισκέψεις σε γνωστά μας σπίτια. Παντού μας καλοδέχονταν. Δεν ξεχνώ τις νόστιμες πίτες και τα γλυκά που μας πρόσφεραν. Οι βουστίνες μοσχοβολούσαν σε κάθε σπίτι. 
Η χαρά των κοριτσιών που φορούσαν παντελόνια και παρίσταναν αγόρια ήταν μεγάλη. Τότε στο Αγρίνιο, γυναίκα με παντελόνια, ήταν σπάνια εικόνα στην καθημερινή ζωή. 

Οι αποκριάτικοι χοροί  γίνονταν στην Φαντασία, μία αίθουσα δίπλα στο Ελληνίς.

Καθαρά Δευτέρα στο χωριό Στράτος 1960

Τη μέρα αυτή, θυμάμαι, έκανε σχεδόν πάντα ωραίο καιρό.
Οι οικογένειες ετοίμαζαν τα καλάθια τους με όλα τα νηστήσιμα, φρέσκιες λαγάνες, νερό, κρασί κι άλλα απαραίτητα για την έξοδο στην φύση. 

Τα αγόρια είχαν τους χαρταετούς τους. Το τραντζίστορ αγκαλιά και με το ταξί πήγαινε όλη η οικογένεια στην εξοχή. 
Συνήθως στην Αγία Παρασκευή, τα τελευταία σπίτια τότε ήταν πολύ πιο κάτω από την εκκλησία. Οι ραχούλες ήταν ελεύθερες και πλημμύριζαν από κόσμο, που έστρωνε και καθόταν όλο το απόγευμα διασκεδάζοντας.
Άλλες φορές πηγαίναμε στη Στράτο, κοντά στη γέφυρα. 
Η Καθαρά Δευτέρα ήταν μια μέρα γεμάτη χαρά, τραγούδια, χορό, γέλια, παγνίδια και προ πάντων ο ι κ ο γ έ ν ε ι α !!!
                                                                        
 ΜΡ
 
Visited 14 times, 1 visit(s) today