Τα γεφύρια του Αλάμπεη, βρίσκονταν στο δυτικό άκρο της λίμνης Τριχωνίδας, στην ευθεία που ενώνει το Παναιτώλιο με το Κάτω Κεράσοβο. Οι λίμνες Τριχωνίδας και Λυσιμαχείας ενώνονταν με βάλτους και ρέματα, των οποίων το στενότερο σημείο βρισκόταν από τον Άγιο Νικόλαο έως το Χάνι της Συκιάς. Για να αποφεύγεται ο δια ξηράς κύκλος της Λυσιμαχείας, η επικοινωνία παλιότερα γίνονταν και με πλοιάρια. Τα γεφύρια αποκαθιστούσαν Διαβάστε περισσότερα …
Ότι απέμεινε απ’ το Βραχώρι, καταδικασμένο στη λήθη της προόδου και της αναπτυξιακής μανίας, που δεν το ισοπέδωσε, προφανώς επειδή αγνοεί την ύπαρξή του. Οι θρύλοι, οι παραδόσεις, οι αφηγήσεις και η ιστορία δεν διέσωσαν το πανέμορφο πέτρινο γεφύρι που απ’ τα χρόνια της τουρκοκρατίας ακόμη στέκεται όρθιο, κρυμμένο καλά μέσα σε βάτα και καλάμια, εκατό μόλις μέτρα απ’ την περιμετρική, στο ύψος της σήραγγας. Διαβάστε περισσότερα …
Ένα κείμενο του Αγρινιώτη ζωγράφου Χρήστου Μποκόρου. Το ψηλογέφυρο, στο δρόμο απ’τ’ Αγρίνιο για τη Μεγάλη Χώρα, φωτογραφημένο μάλλον πριν το 1940. Κάπως έτσι το θυμάμαι και στη δεκαετία του ’60, πριν από την ανάπτυξη της πόλης. Φύσαγε πάντα ένα αεράκι εκεί κι είχε μία ανέλπιστα ανακουφιστική δροσιά μέσα στη σκόνη και στο κάμα του καμπίσιου καλοκαιριού, που ίδρωνε τα γύρω καπνοχώραφα κι ωρίμαζε τα Διαβάστε περισσότερα …
