1985 και τότε στην θέση της πλατείας βρισκόταν το γηπεδάκι της Γ.Ε.Α., το μονοπώλιο και μικρά μαγαζιά επί της Σκαλτσοδήμου. 1998 και όλα τα παραπάνω έχουν γκρεμιστεί. Μόνο ο τεράστιος φοίνικας έχει μείνει στην θέση του. 1999 Τα έργα για το τριόροφο υπόγειο πάρκινγκ και την διαμόρφωση της πλατείας έχουν αρχίσει. 2001 – 2002 Τα έργα βρίσκονται σε εξέλιξη
την δεκαετία του ’60 ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΥ Ο γνωστός σε όλους μας πεζόδρομος «Ηλία Ηλιού», που παλαιότερα ονομαζόταν οδός Παπαγιάννη, πήρε την ονομασία του από τον Μικρασιάτη καπνέμπορο και ευεργέτη της πόλης του Αγρινίου Ηλία Ηλιού. Γεννημένος στο Αζάριο της Μικράς Ασίας και μετά το ξερίζωμα της οικογένειάς του με τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής εγκαθίστανται στο Αγρίνιο και ασχολείται με το εμπόριο καπνού. Γίνεται Διαβάστε περισσότερα …
Δύο υπέροχες φωτογραφίες ανήρτησε στην σελίδα μας στο facebook, ο Κώστας Ρίζος, γιός του αείμνηστου φωτογράφου Γιώργου Ρίζου. Ο Κώστας έχει αρχίσει και ψηφιοποιεί το υλικό του πατέρα του. Έχει δημιουργήσει και μία εκπληκτική σελίδα στο facebook, με φωτογραφικό υλικό του πατέρα του. Δείτε την σελίδα πατώντας ΕΔΩ. Ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά:“Ουσιαστικά η “μαζική” ψηφιοποίηση μόλις ξεκίνησε. Περιμένουν κυριολεκτικά χιλιάδες αρνητικά και θετικά την σειρά Διαβάστε περισσότερα …
Δεκαετία του 1950 Περίπτερο Ειρήνης χήρας Δημ. Κομηλάγιου, επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου 27 (σημερινή Ηρώων Πολυτεχνείου) στη διασταύρωση με την οδό Ζωοδόχου Πηγής. Το κτήριο με το νούμερο 27 πίσω από το περίπτερο υπάρχει ακόμα και έχει αναπαλαιωθεί, λειτουργεί το ισόγειο ως κατάστημα κατεψυγμένων προϊόντων. Ήταν δε ιδιοκτησίας της Νίνας Μηλιώνη αδερφής του Βασιλείου και Τάσου Μηλιώνη από τις παλιότερες οικογένειες του Αγρινίου. Διαβάστε περισσότερα …
Και τα μαγαζιά της κατά την περίοδο 1960-1965 Η Maria Rixinger, Αγρινιώτισσα που ζει εκτός Ελλάδος, μας έστειλε το παρακάτω κείμενο με τους επαγγελματίες της πλατείας Στράτου (νυν πλατεία Ειρήνης). Την ευχαριστούμε θερμά. «Προσπάθησα να θυμηθώ τα μαγαζιά της πλατείας Στράτου την περίοδο 1960-1965, αρχίζοντας από τη γωνία Κύπρου κάνοντας τον κύκλο μέχρι το ταχυδρομείο και την πλευρά απέναντι. Ζήτησα την βοήθεια του Διαβάστε περισσότερα …
Η πόλη μας όπως δεν την γνωρίσαμε οι περισσότεροι από εμάς. Πέτρινα χαμηλά σπίτια με μεγάλες αυλές, χωματόδρομοι, ρέματα που διέσχιζαν τις γειτονιές…. Την ευκαιρία να δούμε έτσι την πόλη μας μας δίνει ο κ. Νίκολας Πέππας μέσα από φωτογραφίες που μας έστειλε στην σελίδα μας στο facebook. Και οι φίλοι της σελίδας μας, με τα σχόλιά τους, έδωσαν ανεκτίμητες πληροφορίες. Τους ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ θερμά!!!! Διαβάστε περισσότερα …
…στο πέρασμα των χρόνων Η οδός Ι. Σταΐκου αρχίζει από την πλατεία Δημοκρατίας και καταλήγει στην οδό του σμηναγού Βασ. Παναγόπουλου. Ο δρόμος έχει πάρει την ονομασία του από τον Γιαννάκη Στάικο, ο οποίος γεννήθηκε στην Βελάουστα – σημερινό Πυργί– το 1793. Οι Σταϊκαίοι θεωρούνται ως η παλαιότερη οικογένεια πλούσιων προεστώτων του Βραχωριού. Αντίπαλη οικογένεια, της οικογένειας των Βλαχόπουλων. Με την κήρυξη της Επανάστασης Διαβάστε περισσότερα …
Οι οικογένειες των Καραπαναίων, που από αυτές πήρε το όνομά της η ομώνυμη Πλατεία, είναι απόγονοι του Κωνσταντίνου και Πέτρου Καραπάνου, δάσκαλοι στο επάγγελμα, οι οποίοι καταγόντουσαν από την Ζάβιτσα. Φοίτησαν στην Παλαμαία Σχολή του Μεσολογγίου. Ο Κωνσταντίνος Καραπάνος δίδαξε πρώτα στην Κατούνα και μετά μαζί με τον αδελφό του, στη Σχολή του Βραχωριού γύρω στο 1800, όπου και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο Αγρίνιο, αφού Διαβάστε περισσότερα …
Εξέγερσις εις το Αγρίνιον δι’ ένα αιωνόβιον πλάτανον Βρισκόμαστε στο 1932 και κατά τις εργασίες για ασφαλτόστρωση και δημιουργία Πλατείας στο τέρμα της οδού Μπαϊμπά, (της σημερινής Πλατείας Καραπανέικα), ένας πλάτανος, που χάριζε απλόχερα την σκιά του στους περιοίκους και στους επισκεπτόμενους την λαϊκή αγορά, αποφασίστηκε να κοπεί. Οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν “απειλούντες και ένοπλον αντίστασιν”. Διαβάστε το παρακάτω άρθρο από την εφημερίδα της εποχής “Νεολόγος Διαβάστε περισσότερα …
Ντούτσαγα…μια συνοικία του Αγρινίου, νοτιοανατολικά, στην άκρη τότε της πόλης. Σύμβολα και σημεία αναφοράς της Ντούτσαγας ήταν το Γηροκομιό, τα λιοστάσια και τα καπνοτόπια, το αυλάκι με το νερό που έτρεχε όλη τη χρονιά ανάμεσα από τα σπίτια και ο μύλος του Ραμόπουλου, κάτω από το ταμπακαριό του Σκεπαρνιά. Ύστερα τα πλατάνια με το Γ’ Δημοτικό Σχολείο, τα ταμπακαριά του Αλεξόπουλου και ιδιαίτερα οι Διαβάστε περισσότερα …
Στη γειτονιά του Αγίου Δημητρίου.. Της Ρέας Μητρονίκα-Καναρά Η γειτονιά που ήταν το σπίτι μου στο Αγρίνιο βρίσκονταν στην οδό Μεγάλης Χώρας. Ο δρόμος αυτός άρχιζε από την πλατεία Χατζοπούλου, διέσχιζε όλη τη γειτονιά και κατέληγε στο Ζαπάντι, ένα χωριό που καλλιεργούνταν μόνο καπνά. Γι’ αυτό το χωριό θα μιλήσουμε αργότερα. Σήμερα, όταν επιστρέφω στη γειτονιά μου, όπου τώρα βρίσκεται το σπίτι των αδελφών μου, τρομάζω, Διαβάστε περισσότερα …
