1934…Γέννησις τέρατος

Βρισκόμαστε στο 1934 και μία γέννηση στην κλινική του Μενέλαου Δανέλλη…γίνεται πρωτοσέλιδο στις τοπικές εφημερίδες. Στην εφημερίδα του Αγρινίου “ΤΟ ΦΩΣ”, στο φύλλο της 30ης Σεπτεμβρίου του 1934 διαβάζουμε:   ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΕΡΑΤΟΣ Μία φήμη περί γεννέσεως ενός τέρατος εις την Κλινικήν του ιατρού της πόλεώς μας κ. Μενελάου Κ. Δανέλλη, μας έφερε προχθές, δια να διαπιστώσωμεν την αλήθειαν, εις την κλινικήν του. Ο κ. Δανέλλης Διαβάστε περισσότερα …

Ζωντανή διαφήμιση

στο Αγρίνιο του 1965. Πρώτη εμφάνιση των πλυντηρίων ρούχων στην αγορά του Αγρινίου και ο έμπορος ηλεκτρικών ειδών Βλάχος, είχε την ιδέα της ζωντανής διαφήμισης των πλυντηρίων. Έστησε λοιπόν το νέο εμπόρευμα πάνω σε ένα πάγκο και δίπλα την νοικοκυρά με την σκάφη. Η διαφημιστική ταμπέλα με το σλόγκαν  “Εσείς όμως πατάτε μόνο το κουμπί γιατί έχετε υπεραυτόματα πλυντήρια ΙΖΟΛΑ”  ήταν μάλλον δελεαστική για τις Διαβάστε περισσότερα …

Η τραγωδία της Στάνου, Ιούλιος 1963

Ανήμερα της Αγίας Παρασκευής. 52 χρόνια πριν… 26 Ιουλίου του 1963, ξημερώματα της γιορτής της Αγίας Παρασκευής, μια βάρκα με νεαρούς προσκυνητές από την Στάνου, ανατράπηκε και βούλιαξε στα μισά της λίμνης της Αμβρακίας, παρασέρνοντας στον θάνατο 26 νέους ανθρώπους και παιδιά ηλικίας από οκτώ έως 42 ετών….. Τριάντα τρία άτομα είχαν επιβιβαστεί σε βενζινόπλοιο για να μεταβούν απέναντι από το χωριό Στάνος, στο παρεκκλήσι Διαβάστε περισσότερα …

Σωκράτης

Ο μετεωρολόγος Σωκράτης Πιπερίτσας από το Παναιτώλιο. Σε μικρή ηλικία δοκίμασε το μοναχικό βίο, στον οποίο δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί, όμως διατήρησε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μοναχού για το υπόλοιπο της σχετικά μεγάλης του ζωής, καθώς εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία περίπου ογδόντα ετών.   -Σωκράτη, θα βρέξει; -Σωκράτη, πότε θα βρέξει; -Σωκράτη, τι καιρό θα ‘χουμε το Πάσχα; Ήταν τα ερωτήματα που υπέβαλλαν, σε κάθε Διαβάστε περισσότερα …

Το Ξηρόμερο

με τα μάτια των περιηγητών* Ο Leon Heuzey, Γάλλος αρχαιολόγος, περιηγήθηκε στην Ελλάδα από το 1856 έως το 1858. Περιγράφει το Ξηρόμερο σαν περιοχή όλο οροπέδια και βουνά. «… έχει λευκό ή γκριζωπό πέτρωμα που οι ντόπιοι το λένε «βελαώρα». Οι χείμαρροι που σχηματίζονται αμέσως μετά την βροχή δημιουργούν βυθίσματα, «γρούσπες». Κρατιέται νερό στις «λούτσες», στις γούρνες…» Ο Heuzey  πίστευε πως κοντά στην Κατούνα Ξηρομέρου Διαβάστε περισσότερα …

Loading

Τα νταμάρια…

…της Αγια – Παρασκευής. Οι πρώτοι “νταμαρτζήδες” στα νταμάρια της Αγίας Παρασκευής.  Γύρω στα 1930 η φωτογραφία και το “μπουλούκι” του Μικρασιάτη Γιώργου Τσελεπίδη με τις βαριές και τις παραμίνες  στα χέρια.     Βγάζοντας τη γκρίζα ψαμόπετρα, την μεταφέρουν στα κάρα για να φτάσει μέχρι την οικοδομή. Εκεί οι πετράδες θα της δώσουν μορφή για να κτιστούν σχολεία, σπίτια και αρχοντικά, εκκλησίες και  πηγαδόχειλα.  Διαβάστε περισσότερα …

Παλιές Συνοικίες Αγρινίου

  Ακόμα και σήμερα, από τους παλιούς Αγρινιώτες, ακούμε τις ονομασίες των χωριών, των συνοικιών και των γειτονιών με την παλιά τους ονομασία. Επιχειρούμε σήμερα να αναφερθούμε στις παλιές ονομασίες των συνοικιών του Αγρινίου. Κατ’ αρχήν το όνομα του Αγρινίου. Το «Κάρλελι», όπως λεγόταν το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Αιτωλ/νίας κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας και μετά, πήρε το όνομά της από τον Λατίνο Ηγεμόνα Διαβάστε περισσότερα …

Loading

Τοπωνύμια

Η αλλαγή των τοπωνυμίων στην Δυτική Ελλάδα Κάποιος που θα ανοίξει ένα χάρτη της Ελλάδας κλίμακας 1: 500.000, εκτός από τα ονόματα των οικισμών (χωριών και πόλεων), θα διαβάσει τα ονόματα βουνών, ποταμών, λιμνών, θαλασσών, νησιών, κόλπων και ακρωτηρίων. Αυτά είναι τα πιο γνωστά, τα “μεγάλα” τοπωνύμια.Αν πάρει στα χέρια του ένα χάρτη 1: 50.000, θα μπορέσει επίσης να δει, τα ονόματα που έχουν οι Διαβάστε περισσότερα …

Συμπαθείς τύποι του Αγρινίου

Αυτοί οι συμπαθείς τύποι αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητάς μας. “Ιάσωνας” Όποιοι κι αν ήταν, φτωχοί ή από “μεγάλα τζάκια”, μοναχικοί ή κοινωνικοί, ακαμάτηδες ή εργατικοί, ο καθένας αποτελούσε ξεχωριστό τύπο.  Εντυπωσίαζαν με την εμφάνισή τους ή την ομιλία τους, το περπάτημά τους  και τη μοναδικότητά τους.Όλοι τους ήταν καλοί και αγαθοί, ακίνδυνοι και αγαπητοί στους συνανθρώπους τους.   “Ανάσας” Με το δικό τους μοναδικό τρόπο, Διαβάστε περισσότερα …

Ανεργία…την δεκαετία του ’30

Η ανεργία των νέων του Αγρινίου κατά την δεκαετία του ’30, ώθησε τους  νέους της πόλης να ιδρύσουν τον “Σύλλογο Ανέργων Εγγραμμάτων Νέων”. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1931. Ζητούσαν… 1.Την άμεσον απόλυσιν πάντων ανεξαιρέτως των συνταξιούχων πολιτικών και στρατιωτικών υπαλλήλων των εργαζομένων εις οργανισμούς δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου και την πρόσληψιν νέων ανέργων. 2. Τον περιορισμόν του συντάξιμου χρόνου των δημοσίων υπαλλήλων από Διαβάστε περισσότερα …

ΣΑΝ ΠΑΛΙΟ ΣΙΝΕΜΑ…

    Δεκαετίες του ’60, ’70, ….   Ο σινεμάς… Από τις λίγες αφορμές να φορέσουμε τα “καλά” μας, να φύγουμε μία ώρα νωρίτερα από το σπίτι από την έναρξη της προβολής, να φέρουμε δυό-τρεις βόλτες στην Παπαστράτου, το νυφοπάζαρο, και μετά να ξεχαστούμε κοιτάζοντας εκστασιασμένοι το μεγάλο πανί… Ταινίες με  τον Τζέρυ Λιούις και Λουί ντε Φινές, με Αλαίν Ντελόν και Ζαν Πωλ Μτελμοντό, Διαβάστε περισσότερα …

Το “Σιδέρωμα” της Σπυριδούλας

του Γιάννη Ράγκου Η Σπυριδούλα Ράπτη «Είμαι από την Ματαράγκα του Αγρινίου.  Οι γονείς μου έχουν ακόμα άλλα επτά παιδιά. Ήρθε η Αντιγόνη Βεϊζαδέ στην Ματαράγκα και ζητούσε να πάρει ένα μικρό κοριτσάκι για να προσέχει το μωρό της και να την βοηθάει λίγο στο σπίτι. Δήλωνε ότι το κοριτσάκι που θα την ακολουθήσει θα κάνει την τύχη του και δεν θα το ξεχωρίζει από Διαβάστε περισσότερα …

Η Ντοπιολαλιά μας

Αφορμή για να ασχοληθώ με αυτό το θέμα, ήταν ένα κείμενο που μου έστειλε μια συντοπίτισσά μας, ξενιτεμένη χρόνια, που ήρθε με τα έφηβα παιδιά της μετά από μία εικοσαετία στην γενέτειρά της. Σε κάποιο σημείο της αφήγησής της γράφει την ερώτηση που της έκανε η κόρη της: “Μαμά, η γιαγιά μου είπε “απθώσ”. Τι εννοεί;” Η ντοπιολαλιά μας, η γλώσσα μας, η τοπική μας Διαβάστε περισσότερα …

Παρέες Αγρινιωτών

Τα κουτούκια, χώροι συνάντησης φίλων, χώροι χαλάρωσης, χώροι πολιτικών μαζώξεων ( άλλοτε φανερά, άλλοτε κρυφά ), χώροι που κάποτε ενώνονταν οι ψυχές μεταξύ τους. Εκεί αναπτύσσονταν οι κομματικές έριδες, φορτιζόταν το κλίμα, δημιουργούνταν οι μικρές «Βουλές» της χώρας. Εκεί τα γλέντια, τα καλαμπούρια, τα πειράγματα αλλά εκεί και οι νταλκάδες και οι αναδουλειές. Εκεί κλείνονταν οι δουλειές, εκεί σύχναζαν οι λόγιοι της εποχής. Ίσως στις Διαβάστε περισσότερα …