Τα “σπίτια της αμαρτίας”

στο Αγρίνιο τις δεκαετίες του ’30 και του ’40   Κείμενο-Έρευνα: Γίτσα Πανταζή-Ναστούλη Πουλιούνται τα κορμιά; Αγοράζονται τα κορμιά; Ναι…πουλιούνται….και βέβαια πουλιούνται …και βέβαια αγοράζονται. Για λίγα, για πολλά….ποιός ξέρει…   Η καρδιά; Πουλιέται; Αγοράζεται η καρδιά; Όχι…δεν πουλιέται ούτε αγοράζεται η καρδιά… Φιμώνεται, ναι…σωπαίνει, ναι…   Κάποτε κάποτε σηκώνεται από τον λήθαργο και ανάλογα ή την ξαναφιμώνουμε ή την αφήνουμε ελεύθερη να αλητέψει, να Διαβάστε περισσότερα …

Loading

Δημόσιο Ταμείο, Ταχυδρομείο, Τηλεγραφείο

Από το περιοδικό “ΡΙΖΑ” Αγρινιωτών αλιευμένες οι παρακάτω φωτογραφίες. Στο περιοδικό τις έστειλε ο Αγρινιώτης Λάμπρος Κουτσονίκας και δείχνουν τα κτίρια που στεγάζονταν το Δημόσιο Ταμείο Αγρινίου, το Ταχυδρομείο και το Τηλεγραφείο. Kαι οι τρείς υπηρεσίες βρισκόταν προς το τέρμα της οδού Δήμου Τσέλιου. ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΑΜΕΙΟ Το Δημόσιο Ταμείο στεγαζόταν στο ισόγειο του κτιρίου.   ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ και ΤΗΛΕΓΡΑΦΕΙΟ Στο ισόγειο του κτιρίου στεγαζόταν το Ταχυδρομείο Διαβάστε περισσότερα …

Loading

Δημοτικά Σφαγεία

Οδός Καλλέργη Τα Δημοτικά Σφαγεία βρισκόταν επί της σημερινής οδού Καλλέργη και εγκαινιάστηκαν το 1936, επί δημαρχίας Δημητρίου Βότση Ένθετη μαρμάρινη πλάκα στα Δημοτικά Σφαγεία ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΦΑΓΕΙΟΝ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΟΤΣΗ ΕΤΟΣ 1936 ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ Γ. ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ   Το 1929, ο δήμαρχος Αγρινίου Ανδρέας Παναγόπουλος “…εγκρίνει τα προσχέδια της ανεγέρσεως των Δημοτικών Σφαγείων υπό του αρχιτέκτονος κ. Κουρεμένου.”    1930…και η εφημερίδα “Νεολόγος Πατρών” περιγράφει την Διαβάστε περισσότερα …

Loading

Άγιος Χριστόφορος

Ο προστάτης της πόλης μας!!!! του Νίκου Καπώνη   “.. Η ίδρυση του παλαιού ναού του Αγίου Χριστόφορου, πιθανότατα του παλαιότερου ναού της πόλης, κτισμένου σε χαμηλό και περίοπτο λοφίσκο στην ανατολική πλευρά της πόλης του Αγρινίου και έξω από τον οικιστικό πυρήνα της ως πρόσφατα, ανάγεται στην εποχή της Τουρκοκρατίας. Η ύπαρξη του ναού και της ομώνυμης συνοικίας μαρτυρείται στο κτηματολόγιο της Ιεράς Μονής Διαβάστε περισσότερα …

Loading

Άγιος Χριστόφορος

Στις 9 Μαΐου η πόλη μας γιορτάζει τον Άγιό της. Γιορτάζει τον φύλακα άγγελό της. Ο Άγιος Χριστόφορος έζησε τον 3ο μ.X αιώνα. Η πατρίδα του δεν είναι γνωστή αλλά σύμφωνα με αρχαία παράδοση της Εκκλησίας μας, καταγόταν από βαρβαρική χώρα της Ανατολής και από φυλή ανθρωποφάγων. Το όνομά του ήταν Ρεμπρόβος. Όταν ήταν ακόμη κατειχούμενος, για να ευχαριστήσει τον Χριστό, εγκαταστάθηκε σε επικίνδυνο πέρασμα Διαβάστε περισσότερα …

Loading

Τα Χάνια του Αγρινίου

Από αρχαιοτάτων χρόνων είχαν δημιουργηθεί σημεία ανάπαυσης ταξιδιωτών σε επίκαιρες θέσεις σε δρόμους και περάσματα. Όμως από τις αρχές του 17ου αιώνα, όταν οι ανάγκες λόγω της ανάπτυξης του εμπορίου, αλλά και των μετακινήσεων περιηγητών και ταξιδευτών της εποχής εκείνης, δημιουργήθηκαν περισσότερο οργανωμένοι χώροι ανάπαυσης και σίτισης για ανθρώπους και ζώα.  Ήταν τα λεγόμενα καραβάν σεράγια (kervansaray) ή χάνια. Η λέξη «χάνι» είναι περσικής προέλευσης Διαβάστε περισσότερα …

Άγιος Δημήτριος

Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου είναι ο πρώτος ενοριακός ναός στο Βραχώρι. Από το 1664, όταν κάποιος έμπαινε στην πόλη, από την νότια πύλη, στα δεξιά του συναντούσε τον πετρόκτιστο Ναό των Ρωμιών, τον Άγιο Δημήτριο. Δίπλα από το Ναό, μπορούσε κάποιος να ξαποστάσει στον ίσκιο του θεόρατου πλάτανου που βρισκόταν μεταξύ του Αγίου Δημητρίου και του κοιμητηρίου των Ρωμιών.  Κάτω από τις ρίζες του Διαβάστε περισσότερα …

Η Παρέα της “Γκρίνιας” και η ταβέρνα του Σπανού

Η Ταβέρνα του Σπανού, βρισκόταν πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία, στο πρώτο στενό αριστερά της σημερινής οδού Παπαστράτου. Μια ταβέρνα με αυλή. Την είχαν τα δυό αδέλφια, ο Αποστόλης και ο Κώστας Σπανός. Εκεί τότε, την δεκαετία του ’30, σύχναζαν όλοι οι Βραχωρίτες και μία μόνιμη παρέα της ταβέρνας αποτέλεσαν την παρέα της «Γκρίνιας», όπως την ονόμασαν αυτοί οι ίδιοι. Μια παρέα κεφάτη με όρεξη Διαβάστε περισσότερα …

Διατηρητέα Κτίρια

Γύρω στα τέλη του 17ου αιώνα το Βραχώρι γίνεται η  πρωτεύουσα του Κάρλελι. Έρχονται και εγκαθίστανται πολλές πλούσιες οικογένειες, κυρίως Τούρκων, οι οποίοι χτίζουν διώροφα και τριώροφα σπίτια. Ένα-δύο  από αυτά σώζονταν μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Το τελευταίο που είχε απομείνει, λέγεται ότι ήταν εκεί που σήμερα είναι τα ιατρεία του ΙΚΑ, στην πλατεία Δημάδη. Σε κάποια συζήτηση που είχα πριν λίγα χρόνια Διαβάστε περισσότερα …

Αγία Τριάδα

Η Αγία Τριάδα υπήρξε μετόχι της Μονής Τατάρνας σύμφωνα με μαρτυρίες από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Η μονή διατηρούσε μετόχια στη Σιβίστα, στο Αιτωλικό, στο Ξηρόμερο, στο Βραχώρι και αλλού. Συγκεκριμένα στο Βραχώρι είχε κάποιο κτήμα και ένα οικόπεδο στα όρια των μαχαλάδων Τούρκων και Βραχωριτών. (Ο Τούρκικος συνοικισμός είχε επίκεντρο την Ντούτσαγα). Το οικόπεδο αυτό που είχε δωριστεί στην μονή από το 1801 Διαβάστε περισσότερα …

Το εκκλησάκι του Πάρκου

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος Μέχρι το 1919 η οικογένεια του Αγρινιώτη ποιητή Κώστα Χατζόπουλου είχε στην κατοχή της μία έκταση, στην περιοχή “Λυκοράχια” στα όρια της πόλης του Αγρινίου. Το 1919 οι αδελφοί Παπαστράτου αγόρασαν 54 στρέμματα από το κτήμα αυτό και αργότερα αφού το δώρισαν στον δήμο Αγρινίου, φρόντισαν και το διαμόρφωσαν έτσι ώστε να γίνει χώρος αναψυχής για τους κατοίκους του Αγρινίου.     Στην Διαβάστε περισσότερα …

Ο Μύλος του Ραμμόπουλου

και το Ταμπακαριό του Σκεπαρνιά. O νερόμυλος του Ραμμόπουλου, λειτουργούσε με νερό που ερχότανε με αύλακα από την Ερμίτσα. Αυτός ο αύλακας δεν εξυπηρετούσε μόνο τον μύλο. Το νερό που έφερνε χρησιμοποιούνταν πρωτίστως στην άρδευση των καπνών. Ο μύλος, που τώρα δεν υπάρχει κάτι που να μαρτυράει την κάποτε ύπαρξή του, βρισκόταν στην πλατεία Μητροπολίτου Χριστοφόρου (Τρία φανάρια) στην Ντούτσαγα. Εξυπηρέτησε για πολλά χρόνια όχι Διαβάστε περισσότερα …

Παπαστράτειος Δημοτική Βιβλιοθήκη

  Η Παπαστράτειος Δημοτική Βιβλιοθήκη συστήθηκε από τον Δήμο Αγρινίου με βασιλικό διάταγμα που δημοσιεύθηκε το 1961, επί δημαρχίας Γεωργίου Παπαϊωάννου.       Είναι δωρεά της Παπαστράτος Α.Β.Ε.Σ. και διοικείται από 7μελές συμβούλιο με πρόεδρο τον εκάστοτε δήμαρχο. Τα εγκαίνιά της έγιναν τέλη Μαΐου 1964 και άρχισε να λειτουργεί τον Αύγουστο του ’64.   Πρωτοστεγάστηκε στο σημερινό κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου.  Οι πρώτοι δωρητές που Διαβάστε περισσότερα …

Ένα Θαύμα Της Παναγιάς Προυσιώτισσας

Οκτώβριος του 1918. Το Αγρίνιο δεν αριθμεί περισσότερους από 15.000 κατοίκους. Μία επάρατη νόσος, η γρίπη, θερίζει κυριολεκτικά την πόλη και την γύρω περιοχή. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην θρηνεί έστω και ένα θύμα της γρίπης. Οι νεκροί είναι τόσοι, που οι παπάδες δεν προφταίνουν ούτε καν μια ευχή να διαβάσουν για τις ψυχές τους. Φόβος έχει απλωθεί πάνω από την περιοχή, καθώς η Διαβάστε περισσότερα …