Ο προστάτης της πόλης μας!!!! του Νίκου Καπώνη “.. Η ίδρυση του παλαιού ναού του Αγίου Χριστόφορου, πιθανότατα του παλαιότερου ναού της πόλης, κτισμένου σε χαμηλό και περίοπτο λοφίσκο στην ανατολική πλευρά της πόλης του Αγρινίου και έξω από τον οικιστικό πυρήνα της ως πρόσφατα, ανάγεται στην εποχή της Τουρκοκρατίας. Η ύπαρξη του ναού και της ομώνυμης συνοικίας μαρτυρείται στο κτηματολόγιο της Ιεράς Μονής Διαβάστε περισσότερα …
Στις 9 Μαΐου η πόλη μας γιορτάζει τον Άγιό της. Γιορτάζει τον φύλακα άγγελό της. Ο Άγιος Χριστόφορος έζησε τον 3ο μ.X αιώνα. Η πατρίδα του δεν είναι γνωστή αλλά σύμφωνα με αρχαία παράδοση της Εκκλησίας μας, καταγόταν από βαρβαρική χώρα της Ανατολής και από φυλή ανθρωποφάγων. Το όνομά του ήταν Ρεμπρόβος. Όταν ήταν ακόμη κατειχούμενος, για να ευχαριστήσει τον Χριστό, εγκαταστάθηκε σε επικίνδυνο πέρασμα Διαβάστε περισσότερα …
Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου είναι ο πρώτος ενοριακός ναός στο Βραχώρι. Από το 1664, όταν κάποιος έμπαινε στην πόλη, από την νότια πύλη, στα δεξιά του συναντούσε τον πετρόκτιστο Ναό των Ρωμιών, τον Άγιο Δημήτριο. Δίπλα από το Ναό, μπορούσε κάποιος να ξαποστάσει στον ίσκιο του θεόρατου πλάτανου που βρισκόταν μεταξύ του Αγίου Δημητρίου και του κοιμητηρίου των Ρωμιών. Κάτω από τις ρίζες του Διαβάστε περισσότερα …
Η Αγία Τριάδα υπήρξε μετόχι της Μονής Τατάρνας σύμφωνα με μαρτυρίες από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Η μονή διατηρούσε μετόχια στη Σιβίστα, στο Αιτωλικό, στο Ξηρόμερο, στο Βραχώρι και αλλού. Συγκεκριμένα στο Βραχώρι είχε κάποιο κτήμα και ένα οικόπεδο στα όρια των μαχαλάδων Τούρκων και Βραχωριτών. (Ο Τούρκικος συνοικισμός είχε επίκεντρο την Ντούτσαγα). Το οικόπεδο αυτό που είχε δωριστεί στην μονή από το 1801 Διαβάστε περισσότερα …
Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος Μέχρι το 1919 η οικογένεια του Αγρινιώτη ποιητή Κώστα Χατζόπουλου είχε στην κατοχή της μία έκταση, στην περιοχή “Λυκοράχια” στα όρια της πόλης του Αγρινίου. Το 1919 οι αδελφοί Παπαστράτου αγόρασαν 54 στρέμματα από το κτήμα αυτό και αργότερα αφού το δώρισαν στον δήμο Αγρινίου, φρόντισαν και το διαμόρφωσαν έτσι ώστε να γίνει χώρος αναψυχής για τους κατοίκους του Αγρινίου. Στην Διαβάστε περισσότερα …
Οκτώβριος του 1918. Το Αγρίνιο δεν αριθμεί περισσότερους από 15.000 κατοίκους. Μία επάρατη νόσος, η γρίπη, θερίζει κυριολεκτικά την πόλη και την γύρω περιοχή. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην θρηνεί έστω και ένα θύμα της γρίπης. Οι νεκροί είναι τόσοι, που οι παπάδες δεν προφταίνουν ούτε καν μια ευχή να διαβάσουν για τις ψυχές τους. Φόβος έχει απλωθεί πάνω από την περιοχή, καθώς η Διαβάστε περισσότερα …
Γιορτάζει σήμερα η Ιερά Μονή της Αγίας Ελεούσας στο φαράγγι της Κλεισούρας. “Κουρνιασμένη” ψηλά μέσα σε μιά εσοχή των βράχων,όπου σχεδόν αιωρείται,η Ιερά Μονή προκαλεί το δέος των πιστών που ανηφορίζουν τα σκαλοπάτια με σκοπό να προσκυνήσουν τη χάρη της Παναγίας μας αλλά και των διερχόμενων από την Εθνική οδό Αντιρρίου – Ιωαννίνων που δεν παραλείπουν να κάνουν το σταυρό τους. Το ύψος των βράχων Διαβάστε περισσότερα …
Ο Άρχοντας-Φύλακας του Αγρινίου Το εκκλησάκι του Παλαιού Αγίου Χριστοφόρου έχει άρρηκτα συνδεθεί με τα ρομαντικά ραντεβουδάκια μας, τις σχολικές “μακρινές” μας εκδρομές, με τον Παπαποστόλη αλλά και με την λατρεία που έχουμε οι Αγρινιώτες για τον ΔΙΚΟ μας Άγιο. Ο Παλιός Άγιος Χριστόφορος βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης πνιγμένος (μέχρι πρότινος τουλάχιστον) μέσα στο δασύλλιό του. Ήταν η πρώτη ενορία του Βραχωρίτικου μαχαλά. Αυτό Διαβάστε περισσότερα …
Σαν τον αέρα μανιασμένος, απότομος, δυνατός, γοργός και ανάλαφρος διάβηκε ο Παπαποστόλης από το «Κομάντο Πρεζίντιο», ανέβηκε στο «Ουφίτσιο Περσονάλε» και φωνάζοντας μονάχα: «Θέλω τον στρατηγό, θέλω τον στρατηγό», χύθηκε στο διάδρομο κατά το γραφείο του Διοικητού της Μεραρχίας «Καζάλε». Ήταν τον καιρό της κατοχής κι εγώ υπηρετούσα ως διερμηνέας στο Ιταλικό στρατηγείο, που ήταν εγκατεστημένο στο διώροφο κτίριο, που δέσποζε στη δυτική πλευρά Διαβάστε περισσότερα …
Θεόδωρος σὺν Ἄλλῳ καὶ Λάμπρος δι’ ἀγχόνης, ἐκ γῆς ἀρθέντες πρὸς πόλον Χριστῷ ζῶσιν. Οι άγιοι νεομάρτυρες Λάμπρος, Θεόδωρος και κάποιος του οποίου δεν γνωρίζουμε το όνομα κατάγονταν από την Πελοπόννησο και ήταν έμποροι στο επάγγελμα. Παραμένοντας καιρό στα Γιάννενα για εμπορικούς λόγους είχαν μάθει να μιλούν και την αλβανική διάλεκτο. Κατά το 1786 μ.Χ. αποφάσισαν να επιστρέψουν στον Μωριά, στην πατρίδα τους. Διαβάστε περισσότερα …
Ο όσιος Ευγένιος Ιωαννούλιος ή Γιαννούλης ο Αιτωλός, γεννήθηκε το 1595 μ.Χ (ή 1596 μ.Χ.) στο Μέγα Δένδρο Αποκούρου από πτωχούς γονείς. Ο όσιος Ευγένιος από το 1639 μ.Χ. ως το 1640 μ.Χ. διηύθυνε τη Σχολή της Άρτας. Αργότερα πήγε στο Καρπενήσι, όπου ανήγειρε μεγαλύτερο ναό της Αγίας Τριάδας και στον περίβολο του Σχολή Ανωτέρων Γραμμάτων, που έγινε για την Ευρυτανία κέντρο πνευματικής αναγέννησης Διαβάστε περισσότερα …
Λιπών Θεωνάς την κάτω προεδρίαν, Παρίσταται νυν τω Προέδρω των όλων. Ο Άγιος Θεωνάς, μαθητής του Οσιομάρτυρα Ιακώβου, ήταν διάδοχός του στην ηγουμενία της Μονής Δερβέκιστας, στην Ανάληψη. Πολλές φορές για περισσότερη άσκηση, έφευγε από το Μοναστήρι και πήγαινε σε κάποιο ερημικό ασκητήριο και ησύχαζε. Αργότερα εγκαταστάθηκε για λίγο στο Άγιο Όρος, στην Μονή της Σιμωνόπετρας και από εκεί με μερικούς μαθητές του Διαβάστε περισσότερα …
Ψυχὴν Ὄπισθεν τοῦ Θεοῦ κολλῶν πάτερ ἔμπροσθεν αὐτοῦ νῦν παρίστασαι χαίρων. Πατρίδα λιπών, σὺν συνεύνῳ καὶ τέκνοις, ἔρημον οἰκεῖς ὡς ἃλλος δὴ Ἠλίας. Πέμπτη καὶ δεκάτη Ἀνδρέαν ἔνθεν ἀειραν. Καταγόταν από το χωριό Μονοδένδρι της Ηπείρου και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μιχαήλ Β’ του Κομνηνού δεσπότη της Ηπείρου (1234 – 1271 μ.Χ.). Κατά άλλους όμως, γεννήθηκε στο χωριό Σιβίστα της Ευρυτανίας, που Διαβάστε περισσότερα …
Ο Όσιος Βάρβαρος ανήκε σε ληστρική ομάδα Αράβων, η οποία επέδραμε στη νότια Ήπειρο και την Αιτωλία επί των ημερών του αυτοκράτορα Μιχαήλ του Τραυλού (820 – 829 μ.Χ.). Σε κάποια σύγκρουση οι σύντροφοί του φονεύθηκαν και από τότε ο Βάρβαρος περιφερόταν μόνος «λήσταρχος γενόμενος, και ποιών αβάτους τας οδούς, οικών εν όρεσι και αλυσώδεσι τόποις». Κάποια μέρα μπήκε σε ναό που ήταν αφιερωμένος στον Διαβάστε περισσότερα …
Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρίσκονταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων – Ζαβέρδας νυν Παλαίρου Αιτωλοακαρνανίας. Πέθανε με μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμάρτυρές του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του. Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά. Στην συνέχεια οι δήμιοι του προσπάθησαν να Διαβάστε περισσότερα …
Tους τρεις Oσίους θανατούσιν αγχόνη, Eχθροί κάκιστοι της Aγίας Tριάδος. Ο Άγιος Ιάκωβος γεννήθηκε σ’ ένα χωριό της Καστοριάς (Κορησός), από χριστιανούς γονείς, τον Μαρτίνο και την Παρασκευή. Έγινε βοσκός προβάτων και απόκτησε αρκετό πλούτο, με αποτέλεσμα να τον φθονήσει ο αδελφός του, που τον διέβαλε στον κριτή, ότι δήθεν βρήκε θησαυρό. Για ν’ αποφύγει τον φθόνο του αδελφού του ο Ιάκωβος, έφυγε στην Διαβάστε περισσότερα …
Εὔκοσμος ὤφθης κόσμος, ὦ Κοσμᾶ μάκαρ, Κόσμον λόγοις σοῖς αἵμασι τ᾽ αγλαΐσας. Κοσμάς ο Αιτωλός! Ένας κόσμος ολόκληρος!!! Ο Άγιος Κοσμάς υπήρξε φωτοφόρος απόστολος του Ευαγγελίου, στα μαύρα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Η Εκκλησία, για να τιμήσει τον αγώνα και την προσφορά του, τον ονόμασε Ισαπόστολο. Ο Άγιος Κοσμάς γεννήθηκε στο Μεγάλο Δένδρο Ναυπακτίας, το 1714 μ.Χ., από γονείς ευσεβείς, που τον ανέθρεψαν «εν Διαβάστε περισσότερα …
Γεννήθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, από γονείς Μουσουλμάνους, και μάλιστα, από πατέρα «ιερωμένο» στο Ισλάμ. Όταν ήταν 20 ετών, αναλαμβάνει υπηρεσία ως πιστός ακόλουθος ενός Δερβίση στο Βραχώρι της Αιτωλίας, οπότε και αρχίζει η δράση του Αγίου. Στο Βραχώρι, αρχίζει δειλά δειλά να αποκαλύπτει τα χριστιανικά του συναισθήματα, τα οποία, ως τότε, έκρυβε. Αγαπούσε την Ορθοδοξία κατά βάθος, και για αυτό «πετάει» τα ρούχα Διαβάστε περισσότερα …
Η Αρχόντισσα της Ρούμελης Στις 23 Αυγούστου, όλη η Ρούμελη γιορτάζει την Κυρά της. Την δική της Παναγιά. Την Παναγιά την Προυσιώτισσα. Αγρινιώτες προσκυνητές στον Προυσό το καλοκαίρι του 1934 Στο κέντρο καταπράσινων και πανύψηλων βουνών, στα νότια του νομού Ευρυτανίας και μόλις 36 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι, βρίσκεται εδώ και χίλια περίπου χρόνια το ιστορικό και σε όλους μας ακουστό μοναστήρι της Κυράς Διαβάστε περισσότερα …
Θεόρατοι βράχοι με μεγαλείο κι αιώνιο κάλλος από εδώ και από κει και ανάμεσά τους σκαλισμένο το εκκλησάκι, που είναι χωμένο μέσα στη σπηλιά. Στρέφουν το βλέμμα τους μέρα και νύχτα χιλιάδες περαστικοί, σταυροκοπιούνται και της απευθύνουν θερμές και μυστικές προσευχές στην άγια εικόνα και μορφή της. Κι εκείνη από ψηλά η Αγιαλεούσα, ως άγρυπνος φρουρός, παραστέκει στο κάθε οδοιπόρο, που διασχίζει τον Αράκυνθο. Διαβάστε περισσότερα …
γεωτρήσεις για πετρέλαιο. Το 1962 η “Αιτωλική Εταιρία Πετρελαίων” με την συνεργασία της ΒΡ και της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος”, πραγματοποίησε γεωτρήσεις στην περιοχή της Κλεισούρας για ανεύρεση πετρελαίου. Οι εφημερίδες της εποχής ασχολήθηκαν με το θέμα. Η εφημερίδα των Αθηνών “Ελευθερία”, σε άρθρο της την Παρασκευή 1η Μαρτίου του 1963, αναφέρει: Πατήστε για μεγέθυνση Τρίτη 5 Μαρτίου 1965 Διαβάστε περισσότερα …
…και τα Στενά της Κλεισούρας Ἡ Μονὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς «Ἐλεούσης», στὸ 20ο χιλιόμετρο τῆς Ἐθνικῆς Ὁδοῦ Μεσολογγίου – Ἀγρινίου, θυμίζει μετεωρίτικο μοναστήρι ἔτσι καρφωμένη ποὺ εἶναι στὸ βουνό, στὰ περίφημα στενὰ τῆς Κλεισούρας. Τα Στενά της Κλεισούρας – 1910 Συνδεδεμένη περισσότερο μὲ ἱστορικὰ πρόσωπα καὶ γεγονότα τῆς νεώτερης ἱστορίας, δὲν ἔπαυε νὰ ἀποτελεῖ καὶ σπουδαῖο κέντρο καὶ σημεῖο ἀναφορᾶς τῆς θρησκευτικῆς ζωῆς Διαβάστε περισσότερα …
Ο Παπαποστόλης γεννήθηκε στο Αγρίνιο τον Ιανουάριο του 1871. Οι γονείς του ονομάζονταν Θεόδωρος και Ευαγγελία. Αφού τελείωσε τη στοιχειώδη εκπαίδευση στο Αγρίνιο, διορίστηκε Γραμματοδιδάσκαλος και επί περίπου δύο χρόνια παρέμεινε στο Βλοχό. Στη συνέχεια διορίστηκε υπογραμματέας του Ειρηνοδικείου Αγρινίου και κατόπιν παντρεύτηκε την Μαριγώ Μαρκοπούλου, η οποία πέθανε πρόωρα.Το ιερατικό σχήμα το έλαβε τον Σεπτέμβριο του 1901 στο Θέρμο από τον τότε Μητροπολίτη Παρθένιο. Διαβάστε περισσότερα …
Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1871 στο Αγρίνιο. Αφού τελείωσε τη στοιχειώδη εκπαίδευση στο Αγρίνιο, διορίστηκε γραμματοδιδάσκαλος στον Βλοχό Τριχωνίδας. Στη συνέχεια διορίστηκε υπογραμματέας τού Ειρηνοδικείου Αγρινίου. Τον Ιούνιο του 1903 χειροτονήθηκε στην Αθήνα ιερέας, και τοποθετήθηκε σαν εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Χριστόφορου Αγρινίου. Το 1924 ο τότε Μητροπολίτης, αφού εκτίμησε τη δράση και τις αρετές του τον ανεκήρυξε Αρχιερατικό Επίτροπο Αγρινίου. Η δράση Διαβάστε περισσότερα …
